Bij Red House records zijn het hoogdagen in februari 2009. Enkele van hun paradepaardjes brengen een nieuw album op de markt en eentje daarvan is deze nieuwe van Guy Davis.  Deze ‘Sweetheart Like You’ is voor Red House al het negende album dat Guy voor dit label uitbrengt, na  Stomp Down River (1995), Call Down Thunder (1996), You Don’t Know My Mind (1998), Butt Naked Free (2000), Give In Kind (2002), Chocolate To The Bone (2003), Legancy (2004), Skunkmello (2006) en een ‘sideproject’ met Guy Davis on Air (2007) met medewerking van Radio Bremen is er nu deze ‘Sweetheart like You’.

Guy Davis groeide op in NY en leerde eigenlijk zijn ‘fingerpicking’ gitaarspel door te luisteren naar anderen en meer bepaald naar een artiest met maar negen vingers. Tijdens zijn carrière combineerde Guy muziek met acteren en bracht het zelfs tot op Broadway. In 1993 vertolkte hij een rol als Robert Johnson en met deze rol in ‘Trick the Devil’ werd hij winnaar van ‘Keeping the Blues Alive’ Award. Om zijn liefde voor de blues nog meer dimensie te geven begon Davis ook te schrijven en zijn schrijverstalent werd onmiddelijk zonder meer gewaardeerd. In 1995 werd zijn muziek zelfs gebruikt voor ‘The American Promise’. Later begon Guy Davis zich toch meer toe te leggen op het schrijven en brengen van blues en zo is er nu voor 2009 deze nieuwe.

14 tracks telt deze ‘Sweetheart Like You’ en werd ‘geproduced’ door John Platania die reeds werkte met o.a. Van Morrison, Don McLean, Randy Newman, Bonnie Raitt en Judy Collins en ook als metgezel van Chip Taylor mag worden beschouwd.
Mooie opener is alvast Dylan’s ‘Sweetheart Like You’  en een prachtig arrangement van Davis. Dit album brengt ons terug naar de waarden van familie met zijn ups en down en soms de harde realiteit. Guy maakt ook gebruik van ‘classics’ zoals ‘Can’t Be Satisfied’ (Muddy Waters) en Lead Belly’s ‘Follow me Down’.

Met voorsprong één van de mooiste songs die ik in lange tijd mocht aanhoren is zonder meer ‘Sweet Hannah’ waarvoor Guy zowel de muziek als de tekst schreef en dit met zoveel verve brengt en waarmee hij die in de ziel kijkt van een man vol bewondering voor zijn echtgenote. Hemels genieten en je moet je weerhouden om niet eindeloos op replay te drukken met een Bernadette Marnell-Polumbo en Joanne Marnell die met hun backing vocals dit nummer onsterfelijk maken.

‘Bring Back Storyville’ is volgens de tekst een nummer waardoor Guy met weemoed moet denken aan deze plaats met de ‘Whiskey & Women’ die er onherroepelijk mee verbonden zijn. Ook van eigen hand is ‘Words to My Mamma’s Song’, een nummer dat Guy volledig opdraagt aan zijn eigen moeder. Ook op dit album te beluisteren is een arrangement  vna Willie Dixon’s ‘Hoochie Coochie Man’ en Son House’s ‘Down South Blues’. Afsluiter van dit prachtige album is ‘Ain’t Goin’ Down’ , een nummer waarvoor Davis de inspiratie haalde bij Lead Belly.

Guy Davis straalt heel veel charisma uit en is zonder meer één van de talentvolste singer/songwriters die de huidige bluesscene rijk is. Een ongelooflijk vakmanschap en een visie voor teksten is het zoveelste bewijs van het kunnen van Guy Davis met deze ‘Sweetheart Like You’ en ja...The Blues is Everywhere...